افطار
سلام باد بر آن روزه دار تشنه لبی.. که گریه اش به لب خشک سیدالشهداست
سلام باد بر آن سائلی که وقت غروب به یاد شام غریبان و روز عاشوراست
چگونه می کند افطار؟! شیعه ای که مدام عیان به چشم دلش صحنه های کرببلاست
چو درغروب کند طفل کوچکی افطار دلم به یاد یتیم سه ساله ی زهراست
کنار سفره ی ما ظرف کوچک خرما میان سفره ی آن خونجگر، سر باباست
