جامعه و دین ما ، ست نیست!
در نظر داشتم مطلبی با این مضمون بنویسم که همان موقع برادرم سعید صدراییان زودتر دست به کار شد و این مطلب را نوشت.
هو العلی
جامعه و دین ما ست نیست!
یا مکن با پیل بانان دوستی، یا بنا کن خانه ای فیل توش بره!! شدت محرکات در برخی برنامه های ماهواره ای و برخی سایت های اینترنتی را در نظر بگیریم.
به همه این ها بیفزائیم، تمامی محرکات دیگری که در جامعه ما پخش زنده می شوند. از خانم های منشی در برخی دفاتر گرفته، تا منتظران تاکسی مرسی، تا تبرج هائی که این روزها دامن آقایان را نیز گرفته است.
به همه اینها اضافه کنید بالا رفتن سن ازدواج را.
حالا جوانی در راه اطفاء این محرکات، با سخت گیری های ایرانی و اسلامی توامان درگیر است. مثلا پدر دختر یا خانواده پسر، با دوست پسر ـ دختر داشتن او هیچ مشکلی ندارند، اما اسم آن یک جمله عربی که به میان می آید، گوئی رگ غیرتش بیشتر به جوش می آید.
از سوئی با اسلامی روبرو هستیم که این همه محدودیت، مراعات و مصونیت در برخوردهای بین زن و مرد قرار داده است.
پدر و مادری که فرزند خود را به مهمانی و عروسی های مختلط می برند، آیا حاضرند به همان «اپن مایند» ی با عواقب بعد از آن هم برخورد داشته باشند؟
الغرض! اولین راهکاری که به عقل برخی می رسد این است که، به هر چه که معتقد هستیم باید تمام یا حداقل بیشتر قواعد آن را بپذیریم. یا مسلمانی را برگزینیم، و در تمام موارد پای این اعتقاد بایستیم، که تظاهرات جامعه ما این چنین برداشتی را به ذهن متبادر نمی کند. یا لیبرال و امانیست باشیم. با التزام به تمامی آنچه به دنبال خود دارد. یا رومی روم، یا زنگی زنگ!!
راستی می دانید، آمار وقوع جرائم مرتبط با مواردی که در بالا ذکر شد در بسیاری از کشورهایی که اتفاقا همه چیز آزاد است، به شدت از کشور ما بالاتر است؟؟
پس رومی روم هم علاج کار نیست، تا وقتی که انسان گرگ انسان، یا خوک انسان باشد! خودداری، پروا، یا هر اسم دیگری که بر آن بگذاریم را باید امتحان کرد.
راستی تر! آیا شنیده اید که گروه های حقوقی در کشورهای خیلی آزاد فوق الذکر!! در تلاش هستند تا خودارضائی را به عنوان جرم به تصویب برساند.
از همه اینها مهم تر، امروز خبر آمد که آیت الله مصباح یزدی هم با فیلترینگ مخالفند و معتقد به کار ایجابی هستند.
